Dit interview is gedaan in de lente van 2006 bij een showtje in Amsterdam waar Bones Brigade ,Regulations en Vitamnin X speelde . Om te zorgen dat veel bezoekers vroeg in de avond aanwezig zouden zijn werd er gezegt dat Regualtions als eerste zou spelen. Wat op het internet veel gezeik op leverde. Uiteindelijk speelde Vitamin X gewoon als eerste. Maar hebben wij onze eerste vraag als geintje op aangepast. Het interview is in twee delen gedaan. Het eerste gedeelte met Marc en het tweede gedeelte met Marko.
VITAMIN X
ROB VAN ELBURG EN STEF BELTMAN
MARC
Kan regulations zich even voorstellen?
Ik kan eigenlijk helemaal geen Zweeds maar weet nog wel het volgende “youg ille bare swizke flickwo”
En dat betekent?
Ik vind Zweedse meisjes leuk.
Ook Vitamin X mag zich nog voorstellen?
Op gitaaar Marc, op drums wimmy zero, op bass Alex en op vocals Marko.
Hoe belangrijk is DIY voor jullie?
Heel belangrijk, vanaf het begin hebben we met Vitamin X alles DIY gedaan. Het regelen van optredens tot drukken van pactches. We zitten wel van één van de grootste hardcore labels (Havoc Records) uit amerika, maar die zijn nog wel DIY. We hebben ook wel eens aanbiedingen gehad van grotere labels.
Zoals?
Zeg ik lekker niet. Maar nee, we willen gewoon onafhankelijk blijven. Er zijn ook genoeg bands die wel de stap naar een groter label hebben gemaakt maar daar echt werden afgezet. Die daarna vervolgens weer terug moesten naar kleinere maatschappijen. Dat willen wij niet, wij willen het heft in eigen hand houden en altijd DIY blijven.
Zouden jullie een subsidie van het popinstituut voor een tour in het buitenland aannemen?
We zouden het wel aannemen, maar we hebben al heel veel tournees gedaan. Alleen in Amerika hebben we al 120 shows gedaan en daar hebben we nooit subsidie voor gevraagd. We hebben dat gewoon niet nodig.
Worden de shows in Amerika allemaal DIY geregeld?
De hardcore punk scène is een heel netwerk van mensen all over the world. Iedereen helpt en draagt een steentje bij. De tournees in de Amerika is bijvoorbeeld geheel door Havoc Records geregeld. Die heeft een bus en apparatuur voor de bands. We hoeven er dan alleen nog maar heen om te spelen. Verder hebben we ondertussen enorm veel contacten en krijgen we veel e mails. Bijvoorbeeld iemand uit Barcelona die vraagt of we daar over drie maanden kunnen spelen. Dat vind ik prima, als ze tenminste tickets regelen, dan komen we wel. We hoeven er verder geen geld voor, we verdienen soms nog wel wat met de merchandise. Maar zo lang als we break even draaien is het ok.
Het vele touren, waar zijn jullie allemaal geweest?
Drie tournees in Amerika, een tournee in Brazilie, twee Japanse tournees, Australië en Zuid Oost Azie. Verder hebben we in Europa eigenlijk alles gehad behalve Rusland.
Hoe zijn dan de reacties in landen als Japan en Maleisië?
Echt onbeschrijfelijk. Er komen daar best wel weinig bands. Maar er zijn daar wel gewoon punkfans. Als er dan een band komt dan komt ook iedereen. Als we bijvoorbeeld in Jakarta staan is er 1000 man en staat er nog 300 man buiten omdat de club vol was. Gewoon een volle melkweg. Dat is op de Filippijnen en Maleisië ook zo, echt onwerkelijke toestanden. Hier in Nederland is er gewoon elke dag een show, dan hebben mensen gewoon zoiets van we gaan de volgende keer wel.
En ze kennen jullie ook?
Ze kennen ons allemaal en zingen ook allemaal mee. Je hebt daar een enorm netwerk van tapers en bootleggers, omdat ze geen geld hebben om plaatjes of cds te kopen.
We hebben zelfs enorm veel bootleg shirts en releases gezien. Maar dat is cool. In Jakarta kwam Alex bij een kraampje op de markt zelfs een Vitamin X riem tegen. Tussen de Metallica riemen. Dat in een land zo ver weg mensen je kennen, nummers meezingen en zo enthousiast zijn dat is alsof je in een film zit.
We hebben vaak dat ons publiek heel enthousiast wordt. Dan worden wij ook enthousiast en dan springen we erin of gooien we met wat dingen. De mensen van de zaal vinden dan al gauw te ruig of dat we agressief zien of dingen vernielen. Maar dat is niet zo, het is gewoon voor de fun, de energie. We zijn bijvoorbeeld ook tegen violent dancing.
Op het Fluffest waren we headliner, daar was ook 1000 man. Die gingen helemaal door het lint, en de organisator kwam toen op stage met de boodschap dat we moesten stoppen. We deden dat, maar toen we backstage waren begon het publiek met dingen te gooien. Uiteindelijk kwam de organisator ons zelf vragen of we het publiek niet toe wouden spreken. “Doe rustig aan” Dat is eigenlijk ook wel grappig.
Het Chicago fest was toch ook uit de hand gelopen?
Ja, daar was iets teveel vuurwerk en er werd ook met stoelen gegooid. Toen heeft de politie de boel stopgezet en de hele zaal ontruimd. Felix Havoc, de baas van ons label heeft toen zelfs nog geprobeerd te ontkomen door een raam, dat niet open stond. Door het glas dus, uiteindelijk is hij wel gepakt. Later op die avond moesten wij als band naar de gevangenis om onze labelbaas op borgtocht vrij te laten komen.
Is het verschil in taferelen niet bizar, dat het hier in Nederland misschien maar tachtig a honderd man op een show van jullie afkomt?
Nee ik vind het niet raar, in Nederland krijg je altijd de kans om een Nederlandse band later nog een keer te zien. Terwijl je bij een buitenlandse band het idee hebt dat je het niet wil missen omdat je ze misschien wel nooit meerde kans krijgt om ze te zien. Zo werkt het omgekeerd ook. In de VS zouden wij een show als vandaag headlinen en zouden de Bones Brigade ons supporten.
Hoe zit het dan met de DIY in Amerika qua shows, met zaaltjes en kroegjes?
In Amerika hebben ze natuurlijk grotere huizen dan in Europa. Ze doen daar basement shows, maar dat zijn dan wel kelder die groter zijn dan de Winston. In Amerika heb je ook VFW shows, dat zijn shows in honken voor veteranen. Die honken worden ook gebruikt door jongeren. Daar worden dan dus ook shows gedaan. Verder zijn er ook gewone clubshows. In Europa is het in squats of clubs. Maar waar het ook is, uiteindelijk is spelen voor enthousiast publiek het belangrijkste. Wij doen altijd ons best.
Ben je Ajax fan?
Ja ik ben een hele grote Ajax fan, geen grap.
Marko
Jullie zijn totaal anders dan gemiddelde Nederlandse hardcore band, lijken er niet ech in te passen, hoe is dat in het buitenland?
Toen we begonnen als band, deden we iets wat toen nog niet gedaan werd, een “ridculous, strange hardcore band” met politieke statements, maar wel op een sarcastische manier. We speelden in die tijd we militante vegan sxe bands, die toen erg populair waren, omdat we op Commitment records zaten. Maar we pasten er nooit echt tussen, we gingen met punks om, met drinkende mensen en onze vriendinnen rookten en dronken. We blijven altijd onzelf, deden niet mee met de trends, kregen daarom niet de support en ging ons daarom op het buitenland richten. Wij wouden niet meedoen met de youthcrew hype.
Toen na onze de tweede 7 inch de gitarist ermee kapte hebben we er nog wel over nagedacht om Vitamin X op te heffen en verder te gaan onder een andere naam. Om te laten zien dat je punk, sxe en politiek kunt zijn zonder stoere teksten over backstabben.
Hoe belangrijk is politiek voor jullie?
Heel belangrijk. Als je in een band zit die steeds populairder wordt, kan je wel lekker rondspringen en zingen over niks. Maar als je populair bent gaan mensen tegen je opkijken en zo kan je hopen dat ze wat van je standpunten over nemen. Er is meer dan alleen muziek.
Ik heb hetzelf aan de lijve ondervonden omdat ik zelf de oorlog heb meegemaakt in Servie en gevlucht ben als desserteur. Het is daar misschien wel over, maar vandaag is het Irak en morgen Servië. En daarom moeten we erover blijven praten. Niet preken, gewoon onze visie aan andere mensen laten horen zonder verplichtingen.
Denk je dan dat zaken zoals de WTO ooit zullen verbeteren?
Dat weet je niet. Ik had al niet verwacht dat Bush herkozen zou worden of dat Fortuyn zo populair geworden zou zijn. Maar dat is wel gebeurd. Maar dat betekent niet dat we niet meer in verbetering mogen geloven en daar niks over mag laten horen. Anders blijft alles binnendeurs, zouden er geen demonstraties of protesten zijn.
Jullie hebben recent problemen gehad met nazi’s en politie op shows in Utrecht en Amsterdam, heeft dat gezeik invloed op jullie plezier in het spelen?
Het heeft twee kanten. We kunnen laten zien dat punk nog steeds over verzet gaat. Het gezeik met de politie was op Koninginnedag toen de hele stad vol zat met klojos die ruzie zochten. En de politie gaat notabene een paar jonge punks met grote overmacht lastig vallen. Dat is gewoon zielig.
Maar met dergelijke zaken is het gelukkig zo dat iedereen dan voor elkaar opkomt en dat maakt het ook wel weer mooi. We moeten er scheit aan hebben en voor elkaar opkomen. Dat maakt het goed.
Hoe zit het met alle line up changes?
Marc en ik zijn begonnen. Alex kwam er in 99 bij. Drummers zijn alleen altijd het probleem. Met een populaire band met al het touren zoals ons moet je gewoon een beetje die hard zijn. Ik heb bijvoorbeeld geen full time baan, ik werk via uitzendbureaus. Omdat we zo druk zijn met de band kan dat ook niet anders. Je moet tegen dat financiele gekloot en de onzekerheid kunnen.
Abonneren op:
Posts (Atom)